Het “Vlooienbad”

Het Zwembad

Op het vlot hebben we veel lol gehad met mevrouw Bravenboer die de bijnaam “vrouw prik” had.

Zij was nogal “gezet”, dus dat was altijd dolle pret als zij op het vlot kwam. Als ik aan het zwembad denk, ruik ik meteen die penetrante zure lucht van de Kalkfabriek, waar het zwembad achter lag.

Het zwembad in de Molenvest in de jaren ’50. Aan de overkant, in het “vlooienbad”

heb ik leren zwemmen. Om in het zwembad te kunnen zwemmen moest je betalen en in het vlooienbad was het gratis en het was het zelfde water dus dat was de reden dat ik daar leerde zwemmen.

De badhokjes, tegen de wallen aangebouwd, hadden houten roosters die voor een glibberige toestand zorgden. Je kleding moest je aan een ijzeren hanger in het kledinghok hangen.

Begin jaren ’70 opende het overdekte zwembad “De Dukdalf” in de wijk Klein Goote zijn deuren,

waarmee er een einde kwam aan het zwembad in de Molenvest en dat werd toen afgebroken.

Rens van Adrighem  Jávea  oktober 2007

Er was een hoge en een lage wip en er was een groot houten vlot van twee bij twee meter in het diepe, waar ik fijne herinneringen aan heb.

De kleedkamers werden aan de kant van het vlooienbad gebouwd. Ook werd daar een strand gecreëerd zodat je daar kon zonnen.

door Rens van Adrighem

geboren 18-10-1946 in Den Briel

Ik had een jaarkaart voor het zwembad en ging bij goed weer altijd ´s morgens om zeven uur naar het zwembad, om vóór het naar school gaan nog even een uurtje te zwemmen.

Het was geen uitzondering dat de temperatuur van het water maar slecht 15º was.

Via een poort onder de wallen door, kon je in het zwembad komen.  Het was afgesloten door een houten palissade in de vest. Er was een ondiep bad en twee diepe baden.

Badmeester Janus Smit vóór de kleedhokjes.

Bij Janus aan de hengel om te leren zwemmen.

Het nieuwe zwembad.

Mevrouw Luyendijk of mevrouw Van Zanten zat aan de kassa en ‘ome’ Ko Nobels was de badmeester.

Mannen met gebreide badpakken.

Wat een verschil met de huidige badkleding.

Bij de wippen was het badmeestershok van ome Ko Nobels. Bij de poort onder de wallen door de kassa van het zwembad. Daar werd ook de temperatuur van het water aangegeven en kon je terecht voor verloren spullen die gevonden waren.

Een groep Briellenaren met badmeester Ko Nobels op het vlot in 1957.

De ingang van het zwembad.                                  De kruk waarop de zwemslag geoefend werd.

De poort onder de wallen door die herinnert aan het zwembad.