DE PIETER VAN DER WALLENDAM & PLANTAGE
Vanaf de Pieter van der Wallendam heb je een mooi uitzicht op de statige Sint Catharijnekerk.
Als je Den Briel verliet,
viel meteen de watertoren op boven
de bomen van de Plantage, de fraaie buitenwijk van Den Briel.
Stoplichten waren er
nog niet.
Stoomlokomotief ‘de Moordenaar’, en later het diesel trammetje van de RTM reed van Oostvoorne naar Rotterdam en deed Den Briel en andere dorpen aan.
het vormde jarenlang het openbare vervoer.
Het was geen zeldzaamheid dat de tram uitviel en dan stond hij midden in de polder stil en moest je wachten tot ze een monteur of een bus stuurden.
De dames Magdalena en Pietertje ‘t Hart en Jan Harte, die woonden op het Maarland Zz. wachtend op de tram naar Oostvoorne waar ze naar de film gingen. Net als de dames was Jan een “bijzondere.” Er is mij verteld dat hij op zolder een kano had gebouwd. Hij was vergeten dat het vaartuig ook naar beneden en naar buiten moest. Er was daar geen raam, dus zat er niet anders op dan de kano in tweeën te zagen.
Bij de aankoop van de percelen werd door de eigenaren zelf bedongen, dat de te bouwen huizen wit gepleisterd moesten worden. Dat is dan ook de reden, dat zelfs de watertoren deze kleur heeft gekregen. Om daar te kunnen wonen moest je dus wel over wat geld beschikken. Voor de gewone man waren dit soort woningen natuurlijk onbetaalbaar.
Op 30 september 1965 verliet de tram voor de laatste keer het stationnetje van Den Briel.
De begraafplaats aan de Gerrit Jan van den Boogerdweg speelde natuurlijk een belangrijke rol in het leven van de Briellenaar. Voor iedereen komt er immers een tijd dat het leven ophoudt.
Mijn opa Korndörffer (1948) en mijn moeder (1970) zijn daar begraven. Mijn vader (1995) is begraven op de nieuwe begraafplaats aan de Straatweg.
Een kijkje op de Pieter van der Wallendam in het jaar 1974, rond de 1 aprilfeesten.
De “Zuyderpoorte” die opgezet werd rond de 1 aprilfeesten van 1970 tot 1975 en het stadje een bijzonder aanzicht gaf. De doorgang was 9 meter breed en ruim 5 meter hoog, zodat alle verkeer veilig de stad binnen kon.
Met veel plezier en weemoed kijk ik terug op “De Pieter van der Wallendam en Plantage”,
toen Brielle nog Den Briel was.
De Pieter van der Wallendam was de meest gebruikte in- en uitgang van het stadje.
En een echte Briellenaar is zich er van bewust dat hij voor het verlaten van de binnenstad
ten alle tijden over water moet.
Rens van Adrighem Jávea oktober 2007
Herinneringen in woord en beeld
uit mijn jeugd en jonge jaren
door Rens van Adrighem
geboren 18-10-1946 in Den Briel
Links het vrijheids-
monument.
TOEN BRIELLE NOG DEN BRIEL WAS
Het stijlvolle bouwwerk, de RHBS, fraai gelegen aan de singel, was vooral ‘s zomers een plaatje.
Je kon in de Plantage heerlijk wandelen. Het was daar altijd heel rustig en stil.
Er stond een grote variëteit aan zeer fraaie vrijstaande villa’s.
Een drukte van belang met autobussen van de RTM en Vermaat in de jaren ’60 bij de Pieter van der Wallendam en het trampstationnetje. Een agent met witte jas, regeld het verkeer.