DE TURFKADE
De Turfkade was in mijn jeugd de plaats waar elk jaar
in november Sinterklaas aan kwam met de houten platbodem “Troost” die normaal afgemeerd lag bij de Julianabrug.
Er vonden uitvoeringen plaats en
ook kinder- theater voorstellingen
zoals: “Het leven van Dik Trom”.
Op deze foto is nog de Touwslagerij te zien
aan de waterkant van het slagveld.
Achter De Doelen was het terrein en stond de loods van lompen en oude metalen handel J. Verstappen.
Op de foto’s is het pakhuis van Johannes Verstappen goed te zien, die toen ook tegen de grond is gegaan.
Hiermee ging er een bijzonder Briels hoekje en een groot stuk geschiedenis, jammerlijk verloren.
De familie Verstappen woonde op het Werfje achter
de nieuwstraat. Johannes Verstappen had een messen- en scharensliep zoals dat heette, waarmee hij door Den Briel reed. Zijn vrouw Martina Verstappen beoefende het vak van stoelenmatten.
Zij was daar specialist in en deed dat werk erg graag.
Op de Turfkade was het tijdens de bieten campagne een drukte van belang.
De paard en wagens reden af en aan om hun lading suikerbieten op de kade te lossen. Daar werden ze gewogen en in binnenvaart schepen gestort om ze naar de suikerfabriek in Dinteloord te vervoeren. Eerst met de hand met een riek en in de jaren ’50 met een speciale wagen.
De Brielse Kermis die elk jaar aanving op de eerste maandag van de maand juli, en duurde tot zondag s’avonds, was voor mij niet echt een trekpleister.
Wel kocht ik altijd voor mijn moeder en mezelf een kaneelstok bij de Noga kraam “Montelemar” van de familie Bakker.
Ook de weekmarkt op maandag trok altijd veel mensen. Zelfs vanuit de omliggende plaatsen.
Met veel plezier en weemoed kijk ik terug op “De Turfkade”,
toen Brielle nog Den Briel was.
Ook de Turfkade is een belangrijk onderdeel van mijn persoonlijke- en creatieve leven geweest.
Rens van Adrighem Jávea oktober 2007
Hotel De Doelen aan de Turfkade, was niet alleen maar hotel, maar speelde ook een belangrijke rol in het Brielse verenigingsleven.
In de jaren 1972 tot 1982 was ik vaak te vinden op de jachtwerf van Wim van der Torre, - aan het
eind van de Turfkade - waarmee ik bevriend was.
Ik heb daar veel geleerd van het werken met- en het bewerken van- ijzer. Het is de plaats waar mijn jarenlange droom tot het vervaardigen van een Geuzenschip tot twee maal toe is bewaarheid, mede door de enthousiaste inzet van een handjevol Briellenaren die zich vrijwillig inzette en de financiële steun van de Brielse bevolking en bij het laatste schip, ook de gemeente Brielle.
Links de Houten Kaaibrug die in 1950 vervangen werd door een stalen brug.
Onderstaande foto is uit 1956. De Brielsedom staat
voor restauratie in de steigers.
Herinneringen in woord en beeld
uit mijn jeugd en jonge jaren
door Rens van Adrighem
geboren 18-10-1946 in Den Briel
Later is de aankomst verplaatst naar het Maarland Nz.
Met het afscheid van de zesde klas
van de OLS hebben we daar het verhaal van Hans en Grietje
opgevoerd.
Ik was de toneelmeester.
Gymnastiek vereniging “Brinio”
gaf daar zijn jaarlijkse uitvoeringen.
Hun schoonzoon Joop Kroesen nam daarna het bedrijf over en de twee gezinnen gingen in de Vrouwenhoflaan wonen.
In 1961 werd Hotel De Doelen afgebroken.
TOEN BRIELLE NOG DEN BRIEL WAS
Achter in de haven aan de Turfkade lag bij de sluis de woonboot waar Wim van der Torre woonde.
Naast de sluis was een houten woning gebouwd
waar zijn broer Cor woonde met zijn gezin. Cor kwam in 1958 op tragische wijze om het leven.
Dat was een 'half-track' uit het Engelse leger, omgebouwd tot "bietenlader", bedoeld voor het laden van bieten op de havenkade tot in een binnenvaartschip.
Om de bieten in de trucklaadbak te krijgen reed deze achteruit, met de bak op de laagste stand, de bietenhoop in en vulde deze.
De bak werd dan naar de bovenzijde van de truck geschoven (gelierd) waarna de truck vooruit rijdende de bak leeg kiepte in het binnenvaartschip. In die tijd werd alles nog
met een bietenriek gedaan en waren er nog nauwelijks voorzieningen voor dergelijke laad- en los activiteiten.
Eind zestiger jaren kwam er een einde aan de bietencampagnes, en in 1987 werd ook de weegbrug afgebroken.
Deze bijzondere wagen was van de firma L.J. Zoetemeijer die aan het Maarland Z.z. zijn werkplaats had.
Toen de turfkade nog als opslag gebruikt werd door Van Adrighem zijn sloophandel.
De achterzijde van de loods van de werf aan de Arnoldes Botbijlweg.