HET BRIELSEMEER
In 1965 bouwde ik in mijn vrije tijd een houten catamaran bij Galeries Modernes in Hoogvliet waar ik toen als lakschrijver, decorateur en etaleur werkte.
In 1973 bouwde ik bij Jachtwerf de Delta aan de Turfkade een stalen Grundel die de Polynesische naam: “Viracocha” (gebaarde man) kreeg.
In 1950 werd de Maasmond afgesloten door de Brielse dam, waardoor de tij-wisselingen tot het verleden behoorden en de Brielse Maas Brielsemeer werd.
Na twee jaar verlengden we het scheepje door het op het breedste punt in tweeën te zagen en er een meter tussen te zetten.
Ook bouwden ik met Piet Muilwijk een dieselmotor en een toilet in.
Een dinette, een keukenblok en slaapruimte voorin maakte het interieur compleet.
We hebben veel plezier gehad van ons bootje.
Bij Jo Bouman uit Vlaardingen ben ik gaan werken in zijn autospuiterij na het afronden van de schilders cursus op de LTS in 1963.
In 1972 bouwden we het geuzenschip
“ De Admirael.” Het werd ingezet bij
de jaarlijkse inname van Den Briel.
Ook in Dordrecht heeft het schip de feesten opgeluisterd.
Winter 1978/1979 bouwden we met een twaalftal vrijwilligers een nieuw stalen geuzenschip, “De Prince Admirael”. Voor de tweede keer in mijn leven werd mijn droom van een dergelijk schip bewaarheid. Het schip is tot vandaag de dag nog in de vaart.
Met veel plezier en weemoed kijk ik terug op “Het Brielsemeer”,
toen Brielle nog Den Briel was.
Het is voor mij een onvergetelijke herinnering en gaf mij altijd het gevoel van vrijheid.
Het bezit van een eigen bootje gaf me daarbij ook een rijk gevoel.
Mede door de twee geuzenschepen geeft het Brielsemeer mij een extra warm gevoel.
Rens van Adrighem Jávea oktober 2007
Op en rond het eiland
midden in het Brielsemeer, was het een echt eldorado.
Op het grote eiland waren drie haventjes.
Het “Admiraal zeilen” was altijd bijzonder om te zien.
Herinneringen in woord en beeld
uit mijn jeugd en jonge jaren
door Rens van Adrighem
geboren 18-10-1946 in Den Briel
Begin zestiger jaren lag ik vaak in
de Nollenkreek waar ik veel kennissen uit Vlaardingen en Rotterdam had.
TOEN BRIELLE NOG DEN BRIEL WAS
Vanaf 1956 had ik mijn eigen bootje waarmee ik in de weekenden en de zomervakanties op het Brielsemeer vertoefde. Vooral de eilandjes in het midden van het meer waren zeer in trek. Het was daar een echt Eldorado. Vele weekenden heb ik daar door gebracht met Henk Steenbergen en zijn zoon Cor waarmee ik bevriend was. Ik warmde dan een blik nasi in een pan water en ik zal nooit vergeten hoe vooral Henk daar van genoot.
Op een dag kwam er een grote sleepboot het haventje van het eiland binnen varen en was zo raar aan het maneuvreren dat hij met het achteruit varen mijn eikenhouten bootje ramde, waardoor deze flinke schade op liep. Dankzij Henk Steenbergen, die direct de kapitein van de sleepboot daarop aansprak, ontving ik een schadevergoeding van honderd gulden. Voor die tijd een aardig bedrag waarmee ik het bootje gemakkelijk kon repareren.
Van mijn eerste bootje heb ik helaas geen enkele foto terug kunnen vinden.
Het heeft dienst gedaan tot 1978 en is toen verkocht aan een zeeverkenners groep uit Rotterdam.