In de Tweede Wereldoorlog was het uiteraard niet eenvoudig gewoon door te voetballen. In de eerste plaats betrof dit het voetbalveld. Het terrein van de familie Mol hadden ze reeds moeten ontruimen en ook het verblijf op het terrein aan het 2e wegje was maar van korte duur. Gelukkig kon het bestuur de hand leggen op het sportveld van de RHBS te Bielle. Dit waren helaas niet de enige moeilijkheden. Helemaal toen het verboden werd door de Duitse bezetters om over de Spijkenisse brug te komen. De verbindingen met onder andere Rotterdam werden daardoor bemoeilijkt, zo niet onmogelijk. Het eiland werd tot spergebied verklaard door de Duitse bezetters en WRW werd dus gedwongen om alle wedstrijden uit te spelen.

10 april 1938 Kampioen RVB.

Voor de thuiswedstrijden namen de Briellenaren de wijk naar Vlaardingen. Mijn vader vertelde: “Op de fiets met anti-plof banden naar Rozenburg met de pont en vandaar weer over de nieuwe waterweg met de pont naar Maassluis, om in Vlaardingen te geraken.” Het is goed voor te stellen dat het thuisfront ook niet gelukkig was met deze “uitstapjes”, die bijna een hele dag in beslag namen. En in oorlogstijd was je immers nooit veilig. Het was in elk geval een teken dat het de Brielse voetballisten niet aan lef ontbrak.

Voor de uitwedstrijden in Vlaardingen op een veld van Sunlight, werd het steeds moeilijker om aan echte, goede, leren ballen te komen. De oplossing voor dit probleem werd door Jo Overbeeke gevonden. Een hem bekende politiefunctionaris informeerde bij hem of er zo nu en dan een kistje fruit "te regelen" viel. Jo werkte op de veiling, dus toen ging er een lampje branden, wetende dat de politie over heel goede ballen beschikte, stelde hij een ruil van fruit voor leren ballen voor. De deal ging door en de politieman kreeg zijn vitaminen C en WRW haalde het einde van de oorlog met goede leren ballen.

Weer of geen weer,... er werd gespeeld! Wat deze jongens die winter voor de vereniging hebben gedaan kent in de geschiedenis van WRW zijn weerga niet. Zij hebben de vereniging daadwerkelijk in stand gehouden.

13 augustus 1944.

Jubileum wedstrijd

25 jarig bestaan.

WRW 1

tegen het Eilanden elftal.

Uitslag 0-0.

De eerste naoorlogse jaren brachten een opvallende grote ledenwinst. In ouder WRW kringen wordt nog steeds beweerd, dat die kwam door het feit dat de vereniging voor het eerst in haar 25-jarig bestaan in Den Briel speelde. Ook de publieke belangstelling nam duidelijk toe.

Inmiddels waren de “terreinperikelen” weer op het voorste plan gekomen en eerst na veel onderhandelen bracht de familie Mol de oplossing. Het toenmalige bestuurslid Wim Mol zag kans van zijn oom een weiland aan de Watersingel los te peuteren en zo begon voor WRW de periode “biezenwei Watersingel”, waarvan niemand toen kon bevroeden dat WRW daarmee aan de bakermat van het prachtige sportcomplex Noord-Meeuwenoord stond.

De biezenwei van Mol. Eindelijk weer een eigen terrein aan de Watersingel, in 1948 officieel geopend door de vrouw van burgemeester H. van Sleen.

Rechts bij de paal voorzitter:

10. J.de Troye,
    

links verslaggever:

11. K.J. Moerman.
    

verder:

Jo van Adrighem, Manus Heijmans,

Eef Breen, Nol van der Steen en

Pauw Both.

1950 Op de biezenwei.

Arie van der Reiden

Freek Mollenbrok

Han Zondag

Manus Heijmans

Kees Smit

Leen Warbout

Pauw Both

Jo van Adrighem

Joop Zwart

Nol van der Steen

Eef Breen

Jaap Dekker

Nico Heijmans met bal.

Van de crisisjaren 1935-1940 heb ik op enkele foto’s na, bijna niets terug kunnen vinden. Het was zoals u zult begrijpen een karige tijd en dat heeft ook zijn stempel gedrukt op het verenigingsleven van Wit Rood Wit.

Er zijn zes foto’s bewaard gebleven

- gemaakt tijdens de wedstrijd - die een spelbeeld geven van de wedstrijd die op het terrein van de RHBS in de plantage gespeeld werd tijdens de Oorlogsjaren.

Het is duidelijk te zien dat het aan bezoekers niet heeft ontbroken.

Het elftal van maart 1940 tegen OVV uit Oostvoorne.

1953/1954 - 1954/1955 - 1955/ 1956

Kampioen als B(1x) en A (2x)

V.l.n.r:

Martin van der Beemt,

Otmar Jansen, Teun van den Berg, Adriaan Weltevrede, Theo de Man, Maarten Heijndijk, Jaap Eland,

Maarten Kamies.

Voorste rij:

Leen Bravenboer, Henk Bouma,

Huib Zwart, Tonny van der Beemt,

Henk Streefkerk en Johan Kamies.

Jo Overbeeke werd in 1925 lid van WRW en tot 1952 is hij de club trouw gebleven. Van 1934 tot 1946 was hij teven secretaris van de vereniging. Hij was jarenlang linksback en aanvoerder van het eerste elftal. Het koste hem nogal eens moeite de spelers van zijn elftal na afloop van een wedstrijd bij elkaar te houden, zodat men gezamenlijk per tram de terugreis naar Den Briel kon aanvaarden. Een te spelen wedstrijd in Rotterdam vergde een dag. 's Morgens om half negen vertrok de Vlaardingse boot met het elftal aan boord. Ze kwamen 'avonds om een uur of zeven met de RTM terug. Op een koude winterse dag was er voor WRW in Rotterdam een wedstrijd vastgesteld. Allesbehalve aangenaam weer, wat voor enkele spelers aanleiding was de lange onderbroek maar aan te houden. Een trainingsbroek was toen nog een onbekend verschijnsel op het voetbalveld.

In 1960 werd er door de gemeente van de voetbalwei aan de Watersingel een echt sport-park gemaakt. Prachtige velden, stenen kantine, kleedkamers en zelfs een tribune met zitplaatsen. Op 20 augustus 1960 maakte burgemeester Van Zwieten door de officiële opening van het nieuwe sportpark definitief een einde aan de 40-jarige omzwervingen van het Brielse Wit Rood Wit en kon de toenmalige voorzitter de heer W. Rijnders onder feestelijke klanken van Libertatis, geassisteerd door een pijpercorps en geflankeerd door WRW junioren en leden van de Brielse gymnastiek-verenigingen met een gerust hart verzuchten:

“Wit Rood Wit.... Eindelijk zijn we thuis!”

Het is daarbij altijd

prettig om te bedenken dat de thuishaven van

Wit Rood Wit op

“Historische grond” ligt, want het huidige hoofdveld ligt precies op de plaats van de vroegere roemruchte “Biezenwei - Watersingel”.

De nieuwe omgeving deed de vereniging duidelijk goed. In 1964 deed het eerste elftal met “vlag en wimpel” (waaronder hier te verstaan de Gouden Plak als algemeen kampioen van de RVB.) zijn rentree in de 4e klasse van de K.N.V.B.

Velen begrijpen vandaag de dag nog niet hoe dat elftal een jaar later weer kon degraderen. Schreef de redactie in het Jubileumblad nog: “Bij voetbal is alles mogelijk”.... dan kan deze gevleugelde zin worden aangevuld met: “.... en bij Wit Rood Wit heel veel !”

Wit Rood Wit coryfeeën 1969

Leen van Pelt,  

Teun van den Berg,

Hans de Jong,

De heer Mijnlief,

J. F. Streefkerk,

Adriaan P. Zoetemeijer

J. Both

J. Jordens

Jo van Adrighem

Henk Streefkerk

C. H. Selgert

J. de Troye

Bas Pothof

V.l.n.r.

Henk Bouma, Jan Kamies, Huib den Bakker, Kees van Driel, Bas Both, Henk Streefkerk,

Johan Kamies, Leen van Pelt, Frans Versluis, Huib Zwart, Leen van der Reiden en Wim Blaak.

Helemaal rechts in pak, de verzorger Henk Berkhout.

De veteranen uit 1961

Wim Schuddebeurs

Pauw Both

Pino

Jo Heinsius

Koos Stolk

Maarten Postema

Peet Bout

Nol van der Steen

Arie Both

Bas ‘t Hart

Adriaan Zoetemeijer

Het elftal dat de openingswedstrijd van het complex op Meeuwenoord speelde

tegen Xerxes in 1960

1964/1965

V.l.n.r:

Frans van Eijsden, Johan Kamies,

Frans Versluis, Leen van der Reiden,

Huib den Bakker, Cees van Driel,

Art van Adrighem,

trainer Arie van der Reiden,

Jan Kamies, Leen van Pelt, Henk Bouma, Bas Both en Huib Zwart.

WRW 2 1964/1965

V.l.n.r:

Hans Louwerens, Theo de Man,

Huib Zwart, Andre Moorman, Wubbe Kamies, Johan Schilperoord, Piet van der Beemt,

Arie Spoor, Leen van Santen, Jan Both,

Jan Kamies, Henk Moorman,

Dick van der Hoek, Cees van Pelt en

Dick Luijendijk,

Huib Zwart in actie.

Huib werd in 1951 als 12-jarige

lid van Wit Rood Wit

en voetbalde tot 1965.

1964/1965

V.l.n.r:

Frans Versluis, Johan Kamies,

Jan Both, Art van Adrighem,

Bas Both, Huib den Bakker,

Jan Kamies, Leen van Pelt,

Arie van der Reiden,

Henk Bouma en Huib Zwart.

1964/1965

Trainer Arie van der Reiden,

Henk Bouma, Art van Adrighem,

Johan Schilperoord, Huib den Bakker, Neckdet, Leen van der Reiden,

Huib Zwart, Leen van Pelt,

Johan Kamies, Hans Mosterdijk en Henk van Halen.

1964/1965

Trainer Arie van der Reiden, Leen van der Reiden,

Fred Man in ‘t Veld, Bas Both, Frans Versluis, Huib den Bakker, Cees van Driel, Leen van Pelt Jan Kamies, Piet Weesie,

Huib Zwart, Tonny van der Beemt en Henk van halen.

Spelmoment 1964/1965

V.l.n.r: Huib Zwart, Leen van Pelt, Tonny van der Beemt en Leen van der Reiden.

1965

V.l.n.r: Bas Both,

Art van Adrighem,

Johan Kamies,

Huib den Bakker,

Frans Versluis,

Leen van der Reiden, Trainer van der Reiden

Voor: Leen van Pelt, Ylmaz Kocan,

Jaap de Kruis,

Neckdet Kucikiper, Huib Zwart

Het Bestuur en de jubileumcommissie in 1969, ter voorbereiding van het 50-jarig jubileum.

De senior identiteitskaart

van Leen Roedolf uit 1966

en van Huib Zwart uit 1967.

DE JAREN 1935 - 1969

NAAR: Het derde deel

In 1966 werd het seniorenvoetbal op Zaterdag bij WRW mogelijk gemaakt. Na interne conflicten binnen de vereniging werd echter in 1969 besloten om een aparte zaterdag-vereniging op te richten; SC Voorne.

Vanaf links voorste rij:

H. Hemmes,

1. A.Both, J. Overbeeke,
   

2. B.P. Stolk.
   

Middelste rij:

W. Schuddebeurs,

5. E.Hazelaar,
   

J. van Adrighem, T. Stolk.

Achterste rij:

A. Luyendijk, J. Vark,

8. H.Heijmans, P. Bout,
   

C. Smit en W. Snoei.

    De geschiedenis:   1919-1934  |  1935-1969  | 1971-1979   |  1980-2009   |   90 jarig jubileum  |  Het einde