autodidact    kunstenaar

Rens van Adrighem
EUROPa  REIS  2
 
GRIEKENLAND
Aan de grens met Griekenland stond een hoge uitkijktoren.
Kort over de grens hebben we de tent op het strand aan de Egeïsche zee opgezet en namen een duik in de zee.
Een mooiere plek hadden we niet kunnen treffen.
Bijna elke dag kookten we ook eten op ons gaspitje. Slechts enkele keren aten we wat op een terras van een restaurantje.
De volgende morgen zetten we onze reis voort. 
Athene de grootste stad van Griekenland en een van de grootste van Europa, is waar we naar opweg gingen.
Met zo’n drie miljoen inwoners die er woonden, was dat bijna 40% van de Griekse bevolking. Athene is het centrum van alle centra ter wereld. Alles concentreert zich in deze stad. 
Het is de stad van de Olympische Spelen, de stad van artiesten, cultureel knooppunt en wetenschappelijk centrum. Het is een stad vol verrassingen. Mooi en vol contrasten. Athene is rijk aan historie. 
Je vindt hier veel ruïnes, musea en historische gebouwen. 
De Acropolis op de 156m hoge tafelberg is de bekendste ruïne en het symbool van Athene. De Akropolis van Athene is, oorspronkelijk door een vruchtbare vlakte omringd, op veilige en toch niet verre afstand van zee gelegen, die zich bij uitstek leende tot een nederzetting. Door de ligging is de Akropolis van kilometers ver te zien voor wie Athene nadert. De tempel bovenop de berg is het prachtige Parthenon, dat deel uitmaakte van een groot heiligdom, gelegen op één van de hoogste punten van de stad Athene. 
Het Parthenon is een hoogtepunt in de Griekse architectuur vanwege de evenwichtigheid en de elegantie van het kolossale gebouw. De tempel is gebouwd tussen 448 en 432 voor Christus, tijdens de Griekse Klassieke Periode en is een voorbeeld van de Ionische tempelbouw. Het Parthenon 
(70 meter lang en 30 meter breed) is de grootste tempel en is gewijd aan de (maagdelijke) godin Athene, de godin-patrones van de stad. Het heeft prachtige wit marmeren zuilen en een schitterend aanzicht en uitzicht. Ooit heeft in de tempel een, met goud en ivoor bekleed, beeld gestaan van de godin Athena, dat 12 meter hoog was. Athena droeg een helm, schild en lans.  Als je daar boven op die historische grond rond loopt tussen die eeuwen oude zuilen, voel je je erg nietig. Het uitzicht is echt fenomenaal. Links van het Parthenon ligt nog een tempeltje, met verschillende cellas´s. 
Het Erechtheion dat op ongelijke ondergrond gebouwd is, heeft delen die een stuk lager liggen. Voor een deel is het gewijd aan Athena en voor een ander deel aan Poseidon. 
Het meest zuidelijke portaal van het Erechtheion, (het gebouw is vernoemd naar de koning Erechtheus) is het maagdenportaal. Het dak wordt door zes vrouwenfiguren, ondersteund.
Het nationaal archeologisch museum is een andere bezienswaardigheid. Het is een van de grootste en meest belangrijke musea van het oude Griekenland. 
Andere onderdelen van de Acropolis zijn het 
Het Dionysos amfitheater uit de 4e eeuws voor Christus. 
In de stad bezochten we een luchtvaart tentoonstelling op het Syntagna plein waar ook het monument van de onbekende soldaat voor het Griekse parlementsgebouw staat. 
Het wordt 24 uur per dag bewaakt door de in klederdracht gestoken Presidentiële wacht, die elk uur wordt afgelost.
Het bezoek aan deze historische wereld stad was zeer indrukwekkend en onvoorstelbaar, en zal tot een van de grootste belevenissen uit mijn leven behoren. 
In Athene hebben we nog de mogelijkheid om per ferryboot naar Israel over te steken bekeken, maar de  kosten kwamen echter boven onze financiële mogelijkheid uit, 
dus hebben we daarvan af moeten zien en zijn toen verder gegaan, richting Korinthië.
Het kanaal door Korinthië, de zee-engte die werd uitgegraven aan het einde van de negentiende eeuw, was na Athene onze eerste stop. Het is eigenlijk onvoorstelbaar hoe men het in die tijd klaar speelde zo’n rots over zo’n lengte te doorklieven. Het belangrijkste doel bestond erin het schiereiland van de Peloponnesos af te snijden. De kaarsrechte zee-engte is 6300 meter lang en verbindt de Adriatische met de Egeïsche zee. Haar breedte van drieëntwintig meter laat echter enkel lichte schepen toe. De brug over het kanaal ligt op zo’n 75 meter boven de waterspiegel. Je kijkt dus in een behoorlijke diepte.
Igeumenitsa het meest noordelijke plaatsje aan de Ionische zee, waar we na een driehonderd kilometer aankwamen, hebben
we een dag op de camping door gebracht en in het plaatsje een ticket voor de overtocht per boot naar het eiland Korfu geboekt. De volgende morgen moesten we al vroeg in de haven zijn om aan boord van de ferry te gaan, die veel weg had van een soort landingsvaartuig. 
Korfu is een van de Ionische eilanden, dat op een aantal zeemijlen van de haven van Igoumenitsa ligt en staat bekend om zijn prachtige en gevarieerde landschap met mooie stranden, glooiende heuvels en geurige boomgaarden. Toen we de hoofdhaven van het "Smaragdgroene Eiland" binnenkwamen, zag je meteen de verdedigingswerken van de stad die aan beide kanten van de haven liggen. De haven van de stad Korfu is een labyrint van middeleeuws geplaveide straatjes waar een uitgebreide selectie van winkels en diensten is te vinden. 
De veerboothaven van Korfu ligt aan de oostelijke kant van het het eiland en biedt tientallen bootverbindingen naar Bari, Brindisi en Venetië in Italië. We hadden maar een paar uur om het eiland te bekijken want we moesten ons al snel inschepen op de ferry naar Brindisie. Het was een oud half vracht- en half passagiers schip, waar in de zijkant van de romp van het schip een klep gemaakt was om de auto’s binnen te kunnen rijden. Binnen gekomen werden de auto’s met een man of zes beet gepakt en als sardines in een blikje, op zijn plaats gezet om zoveel mogelijk auto’s mee te kunnen nemen. 
De reis die ruim zeven uur in beslag nam brachten we door op het bovendek, waar leden van de bemanning de passagiers bezig hielden met muziek en het dansen van de Sirtaki, waardoor de tijd voorbij vloog.
 NAAR: Deel 3

NAAR: Deel 3

NAAR: INDEX

NAAR: INDEX