In 1970 werd samen met Meinderd Derks, muzikant en uitbater van de koffiepot aan het Wellerondom, een nieuwe vergunning aangevraagd en die werd verkregen.

In de tussentijd had de heer M.L. Middelhoek, een oud leraar van Piet, één schilderij wat bijgewerkt en drie nieuwe schilderijen gemaakt.

Na 20 jaar stond de ijswagen weer te pronken op de Markt. En op oudere leeftijd verkocht Ka Schats-Bos weer het lekkerste schepijs. Als jong meisje begonnen en met veel plezier tot haar 83-jarige leeftijd achter haar vertrouwde ijswagen gestaan.

Petit Restaurant en IJssalon ‘t Hoekje sinds 1945, waar de vierde generatie de zaak voortzet.

De nougat werd in de Kerkstraat en later in de Langestraat gemaakt. Witte stroop, suiker en amandelen werden in een grote teil met eiwit verhit en met een grote houten stok geroerd. De aldus ontstane nougat werd later gesneden en in dozen gedaan. Allemaal thuiswerk. waar de familie Bos zijn handen aan vol had. Vader was dan soms weken met de kraam onderweg.

Hij volgde het spoor van de kermissen. Van tijd tot tijd kwam er dan een kist met vuile kleren in huize Bos aan. De kleren werden op het wasbord met een borstel geschrobd, gedroogd en naar de volgende pleisterplaats van vader Bos gestuurd.

Niet lang daarna, in 1954 werd de zaak zelfs grondig verbouwd en uitgebreid met het pandje ernaast en werd het hele interieur vernieuwd. Ook stond er een jukebox in de zaak, waar je voor een kwartje twee plaatjes kon draaien.

Bij de jeugd zeer gewild, want bijna niemand had in die tijd een pick-up.

De familie Schats maakte - volgens eigen recept - heerlijk roomijs in het eigen ijsfabriekje achter de zaak.

De cafetaria werd regelmatig verbouwd. Ik kan mij nog herinneren dat de wanden achter de balie, waar de patat gebakken werd betimmerd werden met ‘tegeltjes board’.

Hun zonen Piet en Cees hielpen van jongs af aan mee in de zaak en werden er met de ijskar op uit gestuurd.

Toen Piet sr. in 1968 vijfenzestig jaar werd, heeft hij de zaak overgedaan aan hun zoons, en werd het hele pand opnieuw verbouwd.

De eerste standplaats was aan de Groene Kruis weg (de dam), dichtbij de Oude Begraafplaats.

In 1948 werd de standplaats vergunning openbaar verpacht en moesten zij na al die jaren verkassen naar een andere lokatie. Ka en Piet vonden de twee aangeboden locaties niet interessant genoeg, zodat zij per direct topten met de verkoop van ijs. Een jaar later deed Piet een riant bod op de drie stand-plaatsen en heeft hij alle vergunningen gekregen. Deze zijn in 1950 weer ingetrokken, omdat men de monopolie positie niet vond passen binnen de gemeente Brielle.

Aquarel van de Kerkstraat, hoek Maarland Zz. rond 1920

Oudste zoon Piet werd er al jong met de ijskar op uit gestuurd.

Daarmee herhaalde de geschiedenis zich. Het was altijd ‘Aanpakken’ geblazen bij moeder Ka.

Later ging ook Cees met de ijskar op pad.

Het interieur werd regelmatig vernieuwd.

Patat en IJssalon ‘t Hoekje had zijn topdagen in de jaren ’60, het Jukebox tijdperk. Wat was er mooier tijdens het eten van je patatje dan de moderne muziek van Bill Haley, de Beatles, Fats Domino, Rob de Nijs en ‘kom van dat dak af’ van Peter Koelewijn, om wat te noemen.

Tegenwoordig heet dat hangjeugd. Toen de brommers in zwang kamen, werden het nozems genoemd.

De Salonwagen werd tot eind 2016 beheerd door Ka´s zoon Piet.

8 december 2016 is Piet op 76 jarige leeftijd overleden.

De vierde generatie, Piets zoon Piet, zal de ijssalonwagen, het petit restaurant en de patat en ijssalon voortzetten.