30 jaar geleden, eind 1976, schreef Ger Bestebreurtje de journalist van de Nieuwe Brielse Courant onder deze kop - onbewust volgens mij -, mijn Biografie.

Ik maakte er nu, 30 jaar later deze verkorte versie van

omdat Ger mij op een voortreffelijke wijze wist neer te zetten.







                                D E N  B R I E L :


Wat eigenlijk nog ontbrak is nu ook ingevuld: sinds kerstmis 1976 mag Rens van Adrighem zich naast etaleur, decorateur, timmerman, tekenaar, kunstschilder en caféhouder, nu ook schrijver noemen. Het oeuvre is bedoeld als spel voor de

1 aprilfeesten. Er was behoefte aan een nieuw spel. "Schrijver, uit nood geboren" noemt Rens zichzelf, maar de situatie fungeerde als stimulator voor het altijd bezige brein van de fel levende watergeus. Zelf zegt hij: "Ach, ik ben nogal handig. En dan komt van 't een het ander". Maar insiders weten, dat de handigheid (met handen en hersens) gepaard gaat mèt en gevoed wordt dóór een driftige werklust, altijd bezig willen zijn. Wat wellicht een gevolg is van zijn jaren geleden al geopperde gedachtengang: "Tot m'n vijftigste wil ik bewust keihard werken om in m'n onderhoud te kunnen voorzien. Om me daarna vooral aan mijn hobby’s te kunnen wijden, en kunstzinnige dingen te doen". Maar terugblikkend, moet hij bekennen: "Ik ben nu dertig en heb eigenlijk al veel meer dan mijn ideaal bereikt, èn veel eerder. Heb mijn eigen huis, eigen café en heb tussendoor al veel kreatiefs kunnen doen. Wat wij- mijn vrouw Marianne werkt altijd hard mee en heeft ervoor gezorgd dat ik voor mezelf kon beginnen- bereikt hebben, geeft ons veel voldoening. Daar zijn we toch wel trots op, temeer daar we het allemaal met onze eigen handen hebben gedaan". Eigenlijk een opzienbarende bekentenis uit de mond van Rens want hij loopt niet zo graag te koop met z'n handel en wandel.

Hij is juist bescheiden, verlegen bijna. Menigeen, die hem in zijn bar

"'t kont van 't paerd" ontmoet, zal hem zelfs als enigzins nukkig, nors typeren.

"Dat weet ik en die mensen hebben gelijk, maar dat is de verlegenheid".

Ik huldig in eerste instantie altijd het principe: horen, zien en zwijgen.

Ik ben erg in mezelf gekeerd en kijk eerst de kat uit de boom", schets hij zijn zelfportret. Een eerlijke weergave, zoals Rens ook een eerlijke aanvulling geeft bij de rest van zijn maatschappelijke carrière.

Ten aanzien van zijn technische vaardigheid: "Ik heb natuurlijk op de technische school een gedegen opleiding gehad. Verder heb ik een leerzame en gevarieerde leerschool gehad bij Galeries Modernes in Hoogvliet. Daar heb ik ontzettend veel geleerd.”

Ten aanzien van zijn creatieve kant: "In 1962 was hier in Den Briel het grote klank- en lichtspel over de inname op 1 april, op het Catharijnehof. Een stuk van Frans Spuijbroek uit Hellevoetsluis. Een bezielend kunstenaar. Er moest een grote Gotische gevel komen, als décor. Daar mocht ik hem bij helpen. Dat was voor een jochie van vijftien natuurlijk een hele belevenis. Frans ontdekte bepaalde talenten bij mij en gaf me adviezen. Onbeschrijflijk veel van hem geleerd; hij is altijd een steunpilaar voor me". Dat spel in ´62 was ook de aanzet voor zijn belangstelling voor het 1-april gebeuren, al lag het natuurlijk voor een man als Rens, met zijn sterke gevoel voor het oude, voor de hand, dat hij zich daarvoor zou interesseren. In '70 kwam hij in het bestuur van de 1 aprilvereniging, raakte daardoor ook organisatorisch bij het Geuzenfeest betrokken, maar manifesteerde zich tevens als de maker van poorten, het geuzenschip en andere décors. En zo groeide dat uit tot steeds meer werk, met als hoogtepunt 1972 toen de koningin op bezoek kwam. Dat was trouwens een krankzinnig jaar, omdat veertien dagen voor de opvoering regisseur Peter Holland overleed. Rens was de enige met wie hij de scènes van het spel had doorgenomen, dus toen John van de Rest als nieuwe regisseur kwam moest hij het allemaal met hem weer doornemen. Groots opgezette spellen met grote mensenmassa's, dat lukt niet meer. "De zee en de wind, voor vijand en vrind" is grotendeels opgehangen aan Rochus Meeuwiszoon, en kent niet al te veel rollen.

De auteur: "Het was wel moeilijk, want ik had het nog nooit gedaan".

En zo werd Rens ook schrijver.


Ger Bestebreurtje.

  UIT HET AD Rotterdams Dagblad  18-07-2007

UIT DE KRANT

NAAR: Mijn werk

NAAR: Site inhoud

BRIELLE LEEFT 2011