Door
HET SCHILDEREN VAN DAG TOT DAG
Jávea 23 juni 2019
Om dit bijzondere- en bovenal belangrijke stukje Brielse geschiedenis met penseel en verf gestalte te geven, gingen vele uren vooraf aan het bestuderen van de beschikbare
beschrijvingen en het weinige beeldmateriaal.
Dit schilderij is dus een interpretatie van hoe volgens mij de heldendaad
van stadstimmerman Rochus Meeuwisz. heeft plaatsgevonden.
HET ONTSTAAN VAN HET SCHILDERIJ
De plattegrond is uit 1560. Volgens de beschrijvingen zal de bebossing in de polder in 1572 groter geweest zijn.
De plaats waar de sluis zich heeft bevonden is helaas niet
te achterhalen.
Na bestuderen zal waar de pijl staat de meest aannemelijke plaats zijn.
Maar het blijft natuurlijk gissen.
Zeker is dat de Spanjaarden via de Hossebosdijk - die aan de polder grensde - kwamen, en daarvandaan ook weer moesten vluchten omdat de polder onder water stond.
DE SLUIS
Maandag 17 juni 2019
Een schilderij begint altijd met het schilderen van de ondergrond. Na droging volgt het schetsen van hetgeen uitgebeeld moet worden.
Ik begon daarna met het oude Stenen Baak bij de ingang van de Maese.
Toen nog met het dak bovenop het baken.
Het Nieuwland met rechts een blik op de grote kerk van Maassluis.
Het eiland Rozenburg bestond toen nog niet.
Maandag 17 juni 2019
Het misschien wel meest moeilijke stukje schilderwerk; ’t Brieltje.
Alles moet wel een beetje kloppen natuurlijk. Het ‘grondwerk’ staat er op, nu volgt de vervolmaking met de vele details zoals poorten en Brielsedom.
Detail.
Daar staan ze dan. De Brielsedom en op de voorgrond de Vierboet bij de Zalm.
Het was een hele uitdaging deze voor Den Briel en eigenlijk voor heel Nederland belangrijke geschiedenis op doek vast te leggen.
Het was niet Nada zoals Alva beweerde. Den Briel was mede hierdoor EERSTELINGHE DER VRYHEYT
Na een nachtje slapen was ik toch niet erg tevreden over het resultaat van gisteren. Het Stenen Baak was veel te groot uitgevallen en de Brielsedom te klein. Er zat niet anders op dan beiden ‘af te breken’, wegschilderen en opnieuw doen.
Dinsdag 18 juni 2019
Woensdag 19 juni 2019
Aardig wat details geschilderd. Oostvoorne en landgoed, Poorten, muurtorens, het Hof van Voorne, de stallen van Jacoba van Beieren, de Nieuwlandse polder, alles weer bijgewerkt enz.
Het totale schilderij op de ezel.
Donderdag 20 juni 2019
Zicht op Rockanje, poorten en bruggen aangebracht en uiteindelijk de sluis maar doorgehakt. Het water in de polder zal nog wel een poosje aan gewerkt moeten worden en zal nog aardig wat veranderen. Maar de ‘grondverf’ staat er op.
Links moeten de kloosters in Rugge nog gestalte gegeven worden, de Hossebosdijk en de Bernisse. Als dat er allemaal opstaat, komen de vluchtende Spanjolen aan bod. Maar dan zijn we wel een paar dagen verder.
In een uur tijd, kan alles zomaar helemaal veranderen.
Vrijdag 21 juni 2019
Wie goed kijkt zal het zijn opgevallen dat het schilderij steeds ‘in beweging’ is. Zeg maar aan het veranderen. Als ik namelijk ergens niet tevreden over ben, verbeter ik het of doe het opnieuw.
Op het moment dat ik bezig ben zit ik eigenlijk in een heel andere wereld. Bij het afstand nemen zie je pas goed wat je op het doek gezet hebt. Nooit is het honderd procent maar ik doe mijn uiterste best zo dicht mogelijk in de buurt te komen. Het komt dan ook wel eens voor dat waar ik eerder een aardig tijdje mee bezig ben geweest, voor de zoveelste keer overschilder.
Vanmorgen de volgelopen polder ‘drassiger’ gemaakt. In de middag het linker gedeelte verder afgewerkt, met net buiten de Zuidpoort het pesthuis en aan de Rik het St. Andriesklooster en de Turfschuur waar op 9 juni 1572 de 12 geestelijken werden opgehangen door de geuzen.
Na een paar uurtjes kijken, zie ik toch weer iets wat ik moet herstellen. De rivier de Bernisse (tegenwoordig bekend als het Spui), boog halverwege naar links en ik schilderde hem rechtdoor. Fout,... dus dat zal ik morgen als eerste moeten herstellen. Ik hoef daar gelukkig geen dijken voor om te leggen, maar kan het gewoon weg schilderen en opnieuw aanbrengen.
Zaterdag 22 juni 2019
Als eerste de rivier de Bernisse langs de Hossebos omgelegd.
Daarna de vluchtende Spanjolen geschilderd.
In de lucht mogen geen vogels ontbreken en met het plaatsen van mijn naam rechts onder,
kwam er bijna een einde aan dit historische avontuur.
Na een avond en de hele zondag nog eens goed mijn werk bestudeerd te hebben,
en contact gehad te hebben met Aart van der Houwen van het Streekarchief,
heb ik besloten een en ander nog even recht te zetten.
Naast dat Aart van der Houwen zijn complimenten maakte, liet hij weten dat ik de Maas te smal geschilderd had en adviseerde toch nog maar even achter de ezel te gaan.
Maandag morgen dus toch maar daar gehoor aan gegeven. Ook de dorpen Oostvoorne en Tinte waren niet helemaal naar mijn zin en op de juist plaatsen afgebeeld. Helemaal precieze plaatsen is moeilijk te bepalen, maar het kon best wel verbeterd worden. Ook de vluchtende Spanjaarden waren nog niet echt naar mijn zin, dus toch nog maar even aan het werk geslagen.
Maandag 24 juni 2019
Zo gezegd zo gedaan en dit is ‘voorlopig’ het eindresultaat. Ja,... ik ben niet snel tevreden.
Dindag 25 juni 2019
Vandaag het schilderij vernist. Dat houdt in dat er niet meer aan geschilderd wordt.
Dat er nog vele jaren plezier aan mijn werk beleefd mag worden is mijn wens.
Het schilderij Naar Den Briel