Met ‘de bietenwagen’, een halfrups legervoertuig uit de Tweede Wereldoorlog van de firma Zoetemeijer op het Maarland Nz. die gebruikt werd voor het laden van suikerbieten in vrachtschepen aan de Turfkade, trokken Fons en Jos Den Briel in.

De laadbak kon omhoog en omlaag gebracht worden over een rails.

De truc maakte een enorm kabaal, naast het vuurwerk dat driftig werd afgeschoten.

Op een enorme oplegger, waar normaal draglines op werden vervoerd, was een complete bakkerij, compleet met een oven, waar enorme vlammen uitkwamen gebouwd. Echte taarten en allerhande soorten gebak werden gemaakt, en die vlogen het publiek om de oren. Er was geen stukje straat meer waar geen slagroomgebak lag.

Fons Löbker, Giel Jansen en Jos Bels

trokken met een bijzondere wagen naar het zonnige zuiden.

Op het dak lagen de strandstoelen, parasols en andere strandbenodigd-heden. Aan het eind van de avond was er niet veel meer over van het vehikel.

De drie slappen, gingen na het nodige gerstenat met slappe knieën naar huis.

Jos en Fons met een kuras om in de laadbak.

Bas Pothof en Fons na het geruchtmakende huwelijk tussen Jackie Kennedy en de Griekse reder Aristoteles Onassis.

Onder politiebegeleiding begaf  het stel zich door

Den Briel, stond er in de krant.

Het artikel was door Fons geschreven.

De politieagenten stonden toevallig achter de tortelduifjes toen de foto werd gemaakt, dus maakte Fons daar gretig gebruik van.

Het ‘echtpaar’ won de tweede prijs.

Een vrachtwagen van drankenhandel Hartensveld werd door Fons, Jos en Cok Smit omgebouwd tot een legertank, beplakt met Heineken posters. Het gevaarte was meer dan drie meter hoog.

Bovenop stond een omgekeerde badkuip, die een kanonskoepel moest voorstellen.

Achterop stond een houten bok, die wanneer de staart op en neer bewogen werd, bokbier spoot. Voorop stond een pop, de beeltenis van Brigitte Bardot. de bekende franse filmster.

Het bier vloeide die avond zeer rijkelijk en het liep dan ook fout af.

De folder die in alle brievenbussen werd gedeponeerd.

Jos, die bijna niet te remmen was, had de gietijzeren badkuip omgedraaid en van liters bier voorzien om een bad te nemen met Brigitte Bardot.

Tijdens het hilarische badderen, kieperde de badkuip, onder de ogen van het duizendkoppige publiek, onfortuinlijk van de wagen op de keien van de Markt. Jos werd half bewusteloos het stadhuis ingedragen en dokter Boehmer verleende eerste hulp.

Uiteindelijk kwam Jos er met gekneusde ribben en botten, nog redelijk vanaf. Hij heeft enkele weken het bed moeten houden.

Een vrachtwagen, opgetuigd met borden en een geluidsinstallatie, deed als podium dienst voor de slappe rock en rollers. Bil Haley schalde oorverdovend uit de luidsprekers en Fons, Jos en Cok Smit bespeelden hun van karton en sinaasappelkisten gemaakte instrumenten.

Fons, Jos, Giel Jansen, Bas Pothof, Joost Passenier en anderen, allen verkleed als weduwvrouwen, voerden op een enorm podium op de Markt voor De Gruijter, de Lustige Witwe van Frans Lehár op.

Hilarisch werd er gedanst met poppen die alle kanten opvlogen.

Het was een spektakel van de bovenste plank. Vooral op de Markt, waar je over de hoofden kon lopen vermaakte het publiek zich kostelijk.

De heren hadden zelfs een eigen bar bij zich.

Met zelf gemaakte instrumenten werd de uit de luidsprekers schetterende muziek meegespeeld.

De ramen van De Gruijter trilden van de herrie.

Het bleef tot laat in de avond een groot feest.

de spektakelstukken van fons en zijn kornuiten

Op de Markt was er al vroeg in de avond geen doorkomen aan, melde de krant. De televisie kwam namelijk opnamen maken van de unieke Brielse Sint Nicolaasviering.

Maar liefst 141 personen hadden zich ingeschreven, maar velen deden mee buiten mededinging.

Fons en Jos, gestoken in een stierenpak, vermaakten het in grote getale opgekomen publiek.

Het was weer een echte ouderwetse Maskerade, volgens de Nieuwe Brielse Courant. Een feest van zotheid, leut en de intieme gezelligheid die alleen te vinden is in Den Briel zelf. Al meer dan 300 jaar komen op 5 december vele bewoners uit plaatsen op Voorne en Putten naar Den Briel om de maskerade te aanschouwen. De zotheid brengt ook een grote dosis zelfkritiek, waarin de Briellenaren zelf veelal meesters zijn, want op geraffineerde wijze worden alle fouten en gebreken aan de kaak gesteld. Het is tevens een uiting van vreugde en een avond waarop de hand in eigen boezem gestoken wordt.

Fons en Jos gaven twee buitenlandse dames gestalte,

Miss Francy en Cristine Keeler, twee callgirls die een verhouding hadden gehad met de politicus Jack Profumo in Engeland.

Met een grote zwarte auto reden ze door de binnenstad. Constant wuifden ze naar het sterkere geslacht en het publiek betrokken ze erbij in de poging een afspraakje te maken.

In een lief klein autootje - het ding was rijk voor de sloop - zonder portieren en open dak, zaten vier oude vrouwen die van hun verhoogde A.O.W. dat vehikel hadden gekocht. Zonder knalpot maakte het ding een leven dat horen en zien verging. Na een kolder van meer dan een uur lang van de dames, gaf het autootje puffend op de Markt de geest. De A.O.W.-dames, Fons, Jos, Bas en Leen Roedolf, verschenen even later weer met een andere auto om hun kolder voort te zetten, tot groot vermaak van de duizenden omstanders!

Fons als weelderige dame en Bas Pothof als rijdende apotheek, omdat de apotheek uit de binnenstad was verdwenen. ,,Hoe meer zieken, hoe meer vreugd’’ stond er op de kar.

Katendrecht wilde verlost worden van de hoeren. Fons en Bas als dames van lichte zeden. Met doldwaze verkleedpartijen op hun kar, vermaakten zij het publiek.

Met een twintigtal oude omgebouwde fietsen in rare bouwsels, hielden een tiental wielrenners sprintjes en die kwamen daarbij om de haverklap ten val.

De toegesnelde doktoren zorgden binnen de kortste keren dat de renner in een enorme plas bloed lag. Tientallen jerrycans met dierlijk bloed waren verzameld uit het slagthuis om het zo echt mogelijk te laten zijn. Benen en armen werden gespalkt en slachtoffers werden op een brancard heen en weer gesjouwd.

Fons, Jos en Bas brachten bombrieven en pakketten aan huis.

De sjeiks en hun harem rusten even uit in de Nympf. Fons in gesprek met burgemeester Huurman.

Fons als Miss Berini, met Jos Bels, Bas en Leen Roedolf als slapstick lovers.

Bas als de minister van justitie, 7+1 en Fons

met broeder Jos Bels en een kanon.

De grote mensenmassa tijdens de jaren ’50-’60 en ’70.

Het jaar 1975 was een domper.

De Maskerade mocht geen doorgang vinden van de Gemeente wegens een gijzeling van Molukkers in het noorden van het land. Maar... vindingrijk als Briellenaren zijn:

Het is bijna niet te geloven, maar in 1976 was er wéér een gijzeling, waardoor de Maskerade aan het eind van de ochtend op 5 december, door loco burgemeester Vegter afgelast werd. Dit terwijl wij net een groot podium met decor opgebouwd hadden op de Markt.

Alles in de sfeer van ‘de Follies Belgères Moulin Rouge’. Er zat maar één ding op: het hele zaakje afbreken.

Met: Fons Löbker, de familie Derks en de familie Huibers gingen ze naar Beb Herlaar en huurden daar een Sinterklaaskostuum en enkele Zwarte Pietenpakken en gingen dus toch de straat op.

De Maskerade hebben we toen verplaatst naar 23 december tijdens een koopavond.

Er was zoveel werk van gemaakt dat het zonde was de hele boel maar weg te gooien.

Fons deed dat jaar met de groep Rens van Adrighem en Frans Verhoef mee.

,,Alleen op de Maskerade, voor ‘t eerst met plezier’’ schreef Fons achter op de foto.

Fons, Jos Bels, Bas Pothof, Leen Roedolf, Hans Mosterdijk, Bert- Nico- en Jos junior Bels, vormden het vrouwelijke blusteam, die op verschillende plaatsen in de binnenstad tegen de gevels opkropen.

ONZE     man in Den Briel

Fons is altijd mee blijven doen met de maskerade. Op 5 december 2002 liep hij zijn laatste, verkleed als Sinterklaas. Hij was toen 82 jaar. Als één man de Brielse Maskerade in zijn ziel had was Fons het wel.

Fons en Bas Pothof gaven als sexie dames van het Eroscentrum

ondanks de hevige kou, grandioze shows op verschillende plaatsen.

Johannus Alfonsius Löbker werd geboren op 5 juni 1920 als bakkerszoon in de Nobelstraat 15 in Den Briel. Het was echt een aparte man, die zeker niet in een vakje paste. Hij leefde eigenlijk in een door zichzelf gecreëerd fantasie-wereldje.

Sommigen in Den Briel vonden het maar een vreemde snuiter, een soort Tijl Uilenspiegel. Wereldse dingen en realiteitszin waren hem beslist niet vreemd en hij wist van erg veel zaken af.