Piet de Bruin en Willem Patijn deden van kind af aan mee met de 1 aprilviering. Ze waren als het ware geboren als Watergeus. “Als je dat niet beleefd hebt, heb je niet geleefd” zei Piet als hij over zijn 1 april-belevenissen sprak. En beleefd heeft hij heel wat in zijn ruim zeventig jarige geuzen-bestaan. Als jongetje van zes klom hij al over het tuinmuurtje van zijn ouderlijke woning in de Rozemarijnstraat - om tegen de wil van zijn ouders - aan de haven te gaan kijken naar de geuzen die in 1922 Den Briel innamen ter gelegenheid van de 450 jarige herdenking, waarvoor de koninklijke familie naar het stadje gekomen was om dit feest mee te vieren. Sindsdien hebben Piet en Willem geen 1 aprilfeest meer overgeslagen.

Piet de Bruin en Willem Patijn op het tweede geuzenschip “De Prince Admirael” in 1980.

Als Piet zichtbaar genietend vertelde over de 1 april belevenissen hing iedereen aan zijn lippen.

Ze hebben altijd enorm veel plezier gehad tijdens de 1 april-feesten, de dagen er omheen en de buitenstedelijke activiteiten.

Henk Grootveld, geboren

in Den Haag

en Jan Teunissen, geboren in Rotterdam en wonende in Oostvoorne,

hebben zich volledig ingezet voor het 1 aprilgebeuren en stonden altijd voor hand en spandiensten klaar.

We zouden beiden dan ook als “Geboren Watergeuzen” kunnen beschouwen.

door autodidact      kunstenaar

Klaas van der Steen

Henk Grootveld

Jan Teunissen

Rens van Adrighem

Jávea 1 april 2008

Sinds 1966 werd het geuzenfeit jaarlijks gevierd en sinds die tijd deden ze dat met hun mede geus: Klaas van der Steen, die van origine uit Vlaardingen kwam.

Het was een driemanschap waar geen speld tussen te krijgen was. Ze waren goed voor een heel kratje bier de man per dag tijdens de feesten, maar bovenal waren zij de mannen die bij de voorbereidingen, het onderhoud van de geuzenschepen en de 1 april materialen een grote en zeer gewaardeerde rol speelden. Acties om geld of nieuwe leden te krijgen deden zij ook met het grootste plezier.

Piet was jaren lang de bootsman en Willem de bottelier van het geuzenschip “De Prince Admirael.”

“Weet je nog, die amateur die ook eens voor kanonnier wilde spelen, schoot z’n pink er af.

Een andere keer hadden we voor het kanon geen kardoezen en toen namen we proppen van oude lappen, om het kruit vast te zetten. het resultaat was dat we de wallen in de brand schoten!” Hij kon dan hartelijk lachen.

“En dan die keer toen we in het provinciehuis waren in Den Haag. Daar werd een poort gerammeid, maar de poort was zo dicht tegen de muur geplaatst dat de stormram een gat in de muur veroorzaakte, dat er nu nog inzit en ‘het gat van Den Briel’ wordt genoemd.

Een van de geuzen droeg een oorring en een van de vrouwen stak spelenderwijs haar vinger in die ring, net toen de man weg liep. Z’n hele oor uitgescheurd. We hebben dat toen met een closetrol verbonden!”

Piet kon onverminderd doorgaan, want als hij eenmaal op zijn praatstoel zat kwamen de herinneringen uit zijn geuzenleven moeiteloos boven.

“In de kantine van de luchtmacht in Soesterberg duurde de maaltijd wat te lang, waarna op verzoek van de commandant een waarschuwingsschot met het kanon werd afgevuurd, dat in die besloten ruimte een daverend effect had.”

Aan Piets verhalen kwam vaak geen einde. Er was ook zoveel te vertellen:

Optreden bij het bloemencorso in Zundert, het havenspektakel in Zierikzee, met het geuzen-schip in Delft en Dordrecht, de unie van Utrecht herdenkingen, poort rammeien op het Binnenhof, in de Efteling bij de opening van het schommelschip, bij Rotterdam Maritiem waar de koninklijke Marine met de vlag groette voor De Prince Admirael, enz. enz.