Gastenboek van Rens van Adrighem

[ Toevoegen aan gastenboek ] [ Gastenboek bekijken ] [ Nieuwste bericht eerst ] [ Nieuwste bericht laatst ] Zoek een bericht in dit Gastenboek. Vul een Trefwoord in: Datum: Sat 12/19/20 12:47PM Van: leo arkenbout Email: l.arkenbout@outlook.com Bericht: Beste Rens, Een van je webpagina's heet "Wat bekend is over de Noordpoort". Je schrijft daar dat het gedicht op de stenen platen, die nu ingemetseld zijn in een muur van het voormalige poortwachtershuisje, nog een overblijfsel zijn van de oorspronkelijke Noordpoort, waarvan de restanten zien op Bastion IX. Ik moet je er op wijzen dat dat niet kan kloppen. Als je de tekst goed leest zal je dat inzien. Het is de poort die spreekt en zegt dat hij eerst op het noorden uitkeek, maar nu op het oosten. Hij zegt dat hij verplaatst is. Die tekst is pas in de poort gekomen toen die op de kop van Maarland kwam te staan. We danken de vertaling aan mr. P. van der Schelling, de schoonzoon van Kornelis van Alkemade. Toen die poort is vervangen door een tweede op die plek zijn de stenen platen met het gedicht overgezet. Dit is te zien op een oude foto van vlak voor de afbraak van die tweede poort. De tekst kán dus niet uit de oorspronkelijke Noordpoort zijn, want dat klopt niet met de woorden. Overigens herhaal ik dat ik jouw website zeer waardeer en hem vaak gebruik. Misschien tot ziens op 1 april. Datum: Tue 12/8/20 5:13PM Van: Nico de Vries Email: nicodevries@upcmail.nl Bericht: Beste Rens, Voor een biografie van Frans Spuibroek wil ik met bronvermelding gebruik maken van een tekst van jouw hand. Zie hieronder. Kan je mij vertellen waar je deze tekst hebt gepubliceerd en waar deze te vinden is. Met vriendelijke groet Nico de Vries Bezielend kunstenaar Frans Spuijbroek door Rens van Adrighem Frans Cornelis Jakob Spuijbroek Geboren in Nieuw-Helvoet op 8 april 1905. Hij ging van 1923 tot 1927 naar de kunstacademie in Rotterdam. BIJZONDERE KENNISMAKING Frans Spuijbroek leerde ik kennen als 14-jarige jongen in 1961 tijdens de repetities voor het groots opgezette klank en lichtspel 'In naam van Oranje' dat hij schreef en regiseerde en in 1962 tot twee maal toe werd opgevoerd. Voor bovengenoemd klank- en lichtspel heeft hij maanden lang gewerkt aan dit indruk-wekkende kunstwerk. Vaak na een hele nacht schrijven, herschrijven en het nuttigen van wel een halve fles jenever, met soms het resultaat van één zin waarmee hij tevreden was. Tijdens de repetities die plaatsvonden in de raadszaal van het stadhuis en in de speelzaal van de kleuterschool in de Venkelstraat, werd al snel duidelijk dat Frans geen genoegen nam met het meest eenvoudige. Hij wist al snel de deelnemers zijn bezielende zienswijze over te brengen. ''Je staat erbij als een jonge meid'', schalde hij een keer naar Cor Dedert die de rol van Lumey speelde. ''Kijk eens hoe Rens erbij staat.'' (Ik stond in een houding waarbij - zoals hij uitlegde - de houding van lichaam, benen en armen kracht uitstraalde.) ''Dat is een houding waar die ploert in moet hebben gestaan! Die Lumey was een schoft! Geen mietje!'' Het viel mee dat Cor niet weg liep, want die liet zich niet gemakkelijk iets zeggen. Na verloop van tijd en de vele herhalingen, kende ik bijna alle teksten uit mijn hoofd. Teksten die later in een geluidsstudio in Rotterdam werden ingesproken op een geluidsband. Het spel werd namelijk play-back opgevoerd. Zendermicrofoons bestonden in die tijd nog niet. Ik zat destijds op de LTS in de timmerklas, waar we met enkele klasgenoten de decor-stukken van jute op houten ramen spanden. Frans mocht ik helpen in de bouwloods met het schilderen en decoreren van het decor. De verschillende soorten verf maakten we met pigmenten en een lijmsoort als bindmiddel. Eerst een grondlaag in de kleur grijs opgezet met bezems en toen dat droog was alles uitgetekend. Daarna met kwasten - vastgemaakt aan een steel van ongeveer een meter - en een rijlat met een scharnierende steel van eveneens ongeveer een meter, steen voor steen in verschillende kleuren aangebracht. Daarna de raamkozijnen en zandstenen togen boven de ramen geschilderd. De ramen werden van geschilderd glas-in-lood voorzien. Kortom het werd een echte voorname Gotische trapgevel van 12 meter hoog en 6 meter breed met links en rechts zijmuren. HET SPEL Uniek was de toegepaste belichting van het klank en lichtspel. Dankzij de medewerking van Dhr. Cuperes, die werkzaam was bij de Deltawerken, beschikten we over vele grote spotlights, kilometers kabel en licht-weerstanden. Met de hulp van Arie van Eendenburg en Cor Dedert die bij het GEB werkten, werd de aansluiting met het elektriciteitsnet geregeld. De Sint Catharijnekerk werd op wonderlijke wijze helemaal uitgelicht. Op de toren werden fakkels op gas geregeld door loodgietersbedrijf Noordzij. Aan de voet van de dom werd een opstelling van gekleurde spots gerealiseerd, waarmee het in brand staan van de Noordpoort werd weergegeven. Een klus die aan mij werd opgedragen door Frans. Met de 12 schuif-weerstanden die in de school opgesteld waren, werd het aan en uit gaan en de sterkte van het licht geregeld. Het was een betoverende ervaring toen we tegen de tijd dat het ochtend werd de hele belichting voor elkaar hadden. Er was meer verlichting dan ooit bij de Taptoe Delft. In het spel had ik de rol van Robol, en tijdens het spel mocht ik de licht- en rookeffecten tegen de dom van de in brand staande Noordpoort verzorgen. De ruim 150 kostuums voor alle spelers werden gehuurd bij Van Nooyen in Rotterdam. In de gang van de school stonden op de dag van de opvoering de grote kisten opgesteld. Iedereen werd gegrimeerd door een viertal grimeurs. De hoofdrolspelers werden door Frans zelf gegrimeerd. Het gebrek aan Geuzen werd door hem opgelost door de inzet van een 50-tal Zuidlanders. Frans werd bij de regie gea**isteerd door Jan Beesemer die de band-recorders bediende. Het openluchtspel werd zo’n daverend succes, dat er besloten werd tot een tweede opvoering die ook weer succesvol verliep. Zelfs de televisie (N.T.S.) wilde graag registreren, wat in die tijd bijzonder was. Om allerlei redenen is dat helaas niet doorgegaan. Door fotograaf Cambier zijn vele dia’s gemaakt die bij opruiming verloren zijn gegaan. Er resten van dit grote spel slechts drie afbeeldingen n.l. het schilderen van het decor, deelnemers in kostuum op het podium en de repetitiefoto met Frans Spuijbroek, Cor Dedert en Jos Bels. BEPALEND VOOR MIJN ARTISTIEKE LEVEN Dit hele gebeuren en het leren kennen van zo'n groot, bezielend kunstenaar als Frans Spuijbroek heeft op mij een zeer grote indruk gemaakt en is in mijn verdere artistieke leven van grote waarde geweest. In 1962 hebben mijn ouders een gesprek gehad met ‘meneer’ Spuijbroek, om te vragen of het verstandig zou zijn mij naar de kunstacademie te sturen. Dat raadde hij af, omdat hij van mening was dat het beter was dat ik me zelf zou ontwikkelen. ,,Tijdens mijn opleiding zo sprak Spuijbroek, kreeg ik de eerste maanden steeds te horen dat ik nog geen punt aan een potlood kon slijpen. En door het uitgebreid tekenen van het menselijk lichaam, wist ik meer van spieren en botten dan een arts. Zijn advies was tot slot geheel naar mijn genoegen, want ik was nooit zo gek op studeren. Ik gaf wel altijd mijn ogen goed de kost. ,,Uw zoon is best in staat zich zelf te ontwikkelen en zal beslist zijn weg wel vinden’’. BEGIN JAARLIJKSE 1 APRILVIERING Het spel maakte door de bezielende inzet van Frans uiteindelijk een onvergetelijke indruk, niet alleen op mij, maar ook onder een groot deel van de Brielse bevolking. De Briellenaren werden als het ware begeestigd door de wijze waarop de geschiedenis van de inname van Den Briel door de Watergeuzen op 1 april 1572 gestalte werd gegeven. In 1966 werd er door een aantal middenstanders, 1 aprilvereniging en VVV, als probeersel de Langepoort van hardboard deuren voorzien en gerammeid met een scheepsmast. Door het toen ingezette succes werd in 1967 de hulp van Frans Spuijbroek ingeroepen om een gedeelte van het spel uit 1962 op te voeren voor het stadhuis. We mogen daarom gerust stellen dat mede dankzij Frans Spuijbroek de jaarlijkse 1 aprilviering gestalte kreeg. In 1967 en 1968 verzorgde Frans het grim- en baardenplakwerk bij de deelnemende spelers waarbij ik hem a**isteerde. Tevens regisseerde Frans de overgave van de stad op het plankier voor het stadhuis, vanaf het balkon van de familie Baggerman op de markt. MIJN LEERMEESTER Vele uren heb ik mogen doorbrengen en beleven in zijn atelier bij Frans thuis in Hellevoetsluis.. Mij is altijd de middag bijgebleven dat Frans mij zeker drie uur lang wist te boeien met het vertellen over een dood vogeltje dat hij gevonden had in zijn tuin. Voor zijn grimewerk beschikte hij over vele pruiken die hij zelf maakte en heeft mij het vak van grimeur ook bijgebracht, zodat ik hem bij drukte kon waarnemen. Zo kon ik diverse keren aan de slag met het grimeren van toneelspelers in bijvoorbeeld Zuidland, Hellevoetsluis en Oostvoorne. Uiteraard ging ik ook in Den Briel de 1 aprilspelers grimeren en van baarden en snorren voorzien. Samen met Marianne maakte ik soms wel 80 snorren en baarden en moesten die ook aanplakken bij de spelers. Zijn veel zeggende, gevleugelde woorden: ''De mensen kijken wel, maar ZIEN vaak niet'' en "Nooit zomaar iets doen, maar altijd proberen je ziel er in te leggen en er iets bijzonders van te maken'', heb ik goed in mijn oren geknoopt en er altijd naar gestreefd. Waarschuwende woorden had Frans ook: ,,Denk nou niet dat je door je veelal gedreven inzet door iedereen altijd gerespecteerd of gewaardeerd zal worden. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg, vindt men al snel en als je met je kop boven het maaiveld uitkomt, zijn er altijd personen die hem willen afhakken. Maar blijf jezelf en doe wat je hart je ingeeft.’’ En Frans had gelijk. Waar hij voor waarschuwde heb ik helaas vaak moeten ervaren. Tenminste,... in de periode die we in Nederland woonden. Tijdens de jaren dat we in Spanje wonen, hebben we precies het tegenovergestelde mogen ervaren. Het wonderlijke is dat ik tot op de dag van vandaag bij mijn creatieve werkzaamheden, Frans nog altijd achter mij voel staan. Het is bijna niet te beschrijven wat ik van dit bijzonder bezielend mens, toneelspeler, regisseur, mozaïek- en keramiekkunstenaar, begenadigd kunstschilder, lithograaf, houtsnijder, etser, Europeeskampioen grimeur, glas-in-lood schilder en ga zo maar door, heb mogen leren. Een ervaring waar ik mijn hele leven, tot op de dag van vandaag nog steeds de vruchten van mag plukken. In mei van het jaar 1986 kregen we van Frans jr. het treurige bericht dat ‘het doek gevallen was’ voor Frans. Het overlijden van zijn vrouw Jacoba (Zus) op 6 januari 1986 te Hellevoetsluis heeft hij niet kunnen verwerken en overleed op 22 mei van het zelfde jaar in het ziekenhuis te Dirksland op 81-jarige leeftijd. Datum: Mon 11/30/20 5:02PM Van: Gerrit Oldenburg Email: gerrit952@hotmail.com Bericht: Beste Rens, Ik ben bezig om meer te weten te komen over Pieter van der Wallen. Volgens mij staat er een fout op de jouw site. Op jouw pagina over de kalkfabriek, lees ik dat de oprichter in 1945 wordt gefusilleerd door de bezetter. Volgens mij is de directeur/oprichter, Pieter François van der Wallen, op 21 februari 1938 overleden. Zijn zoon, Pieter van der Wallen, is op 18 februari 1945 gefusilleerd te Heinoord. Was hij dan de opvolger van zijn vader ? Hoor het graag. Met vriendelijke groet. Datum: Thu 11/26/20 2:23PM Van: Eric Groeneveld Email: stamboom.gb@gmail.com Bericht: beste heer van Adrighem. Weliswaar ben ik opgegroeid in Enschede en woon nu in de Achterhoek, maar heb veel herinneringen aan Den Briel. Mijn grootouders Cornelis en Neeltje Kölder woonden aan de Voorstraat en ook familie van vaderskant woonden in Den Briel aan de Voorstraat en Het Slagveld. Ik ken het daar dus behoorlijk goed. Daarom is het een plezier door uw site te bladeren. Veel namen komen in mijn stamboom voor. Zoals uw broer Art en zijn vrouw Carla. Art is een "neef" van me via de fam Borkent. Datum: Sat 05/23/20 2:17PM Van: Ad Timmermans Email: ad.timmermans@planet.nl Bericht: Beste Rens, Ik was blij verrast met je stukje over je diensttijd op De Wittenberg. Met name over luitenant Julius, die in mijn parate tijd (aug'66- aug '67) ook mijn pelotonscommandant was. Kapitein Muijlaart was de compagniescommandant. Het was inderdaad een hele fijne kerel, die niet schroomde om met het hele peloton dagtochtjes te maken door liefst zo smal mogelijke bospaadjes en dan terug op de kazerne aan zijn baas mocht uitleggen waarom er zo veel raamluiken van de wagens waren verdwenen. Ik was dpl sergeant op de C15, een telexwagen. Datum: Thu 02/20/20 12:54AM Van: mr A.J. Rijsterborgh Email: info@rbcl.nl Bericht: Op 27 juli 1951 ben ik te Brielle geboren aan de Voorstraat 90. Toen mijn vader aldaar notaris werd, verhuisden wij naar nr. 67. Daar heb ik zelf niet lang gewoond omdat ik voor studie naar Dordrecht ging en bij mensen inwoonde. Aldus ken ik niet veel Briellenaren, maar veel namen ken ik nog wel, waaronder Uw naam. Ook locaties op Uw foto's zeggen mij heel veel. Gelijk U heb ik de Openbare Lagere School doorlopen. De heer Geilvoet was indertijd schoolhoofd (thans heet dat directeur). Meester Van Soest is mij zeer bekend, ooit een 10 van hem gekregen voor mijn kennis qua geschiedenis. We starten echter bij mevrouw Streefkerk (Stampertje) die vlak bij U woonde (toen U en Uw echtgenote) aan het Asielplein (woonden). Dan hadden wij, meen ik Juffrouw Van der Zelm, die ik de Coppelstockstraat woonde en vervolgens laat mijn geheugen mij in de steek. Indien wij de Voorstraat 67 met een auto (mijn vader had een mooie Buick) verlieten, moesten wij door een poort naar de Vrouwenhoflaan. Recht tegenover deze poort woonde en werkte ook een Van Adrighem, die een schildersbedrijf had, die veel schilderwerk voor ons en de overige familie heeft verricht. Hoe het ook zij, ik heb waardering voor Uw site om oude herinneringen nog eens op te halen. Met vriendelijke groet en hoogachting, Ab Rijsterborgh Datum: Sat 12/28/19 1:44PM Van: Margot Email: menm@overgaag.eu Bericht: Geachte heer van Adrighem, Ik ben van 1978-1994 opgegroeid in Brielle. Een van mijn fijne herinneringen is de smaak van de bapao’s van Pablo op 1 april. Omdat ik er elk jaar naar uit keek, kocht mijn moeder er ‘s morgens vroeg al een paar diepgevroren voor een voorraadje: deze waren na een paar dagen op, waarna ik weer een jaar moest wachten. Nog vaak denk ik aan deze, nooit geevenaarde bapao’s, die Pablo buiten 1 april nooit verkocht. Mijn verlangen naar precies deze bapao’s groeit met de dag. Kunt u of iemand mij in contact brengen met dhr of mevr de Bruin voor het recept of de kok(kin)/groothandel? Dank! Datum: Mon 12/2/19 9:56PM Van: Roza van Varik Email: roza.assenberg@gmail.com Bericht: Wat een schitterend eerbetoon aan onze voormalige buurman, ik ben zo’n beetje opgegroeid op de scheepswerf. Ik speelde met Ruud en mijn broer Arnold met John. Mooie herinneringen aan mooie mensen!! Ik was idd van slag toen er gesloopt werd, onze hut van vroeger was zichtbaar toen het pand half gesloopt was!! Dat was even een terugblik op onze onschuldige jeugd! Rens bedankt. Datum: Sun 10/13/19 11:39AM Van: J.Dijkman Email: dijkmos@simpc.nl Bericht: In het verhaal over de veerpont Rozenburg-Maa**luis is de naam van Hoofd ir van Elzingen, als onderschrift bij een foto,door een type foutje wat verminkt. Datum: Thu 08/1/19 5:43PM Van: leo arkenbout Email: l.arkenbout@outlook.com Bericht: Beste Rens, Sinds 2014 ben ik stadsgids en maak ik veelvuldig en met veel genoegen gebruik van jouw website. Momenteel probeer ik de herinnering aan de torpedisten levendig te houden door middel van het organiseren van een speciale torpedistenwandeling. In oktober verschijnt een stukje van mij in de Brielse Mare, waarvan ik redacteur ben. Daarin verwijs ik naar jouw website. Ik hoop dat je dat goed vindt. Desgewenst stuur ik je het conceptartikel in z'n geheel op, maar ik heb geen e-mailadres van je. Vriendelijke groeten, Leo. <<>> [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ] [ 14 ] [ 15 ] [ 16 ] [ 17 ] [ 18 ] [ 19 ] [ 20 ] [ 21 ] [ 22 ] [ 23 ] DigiOz Guestbook © 2007-2008 rens.vanadrighem.com