Rens van Adrighem

De 1 aprilviering

van 2018

Door oud-Briellenaar    

Rens van Adrighem

Sinds 2014 vier ik samen met Jan Bazen en de Spanjaardengroep het 1 aprilfeest.

BRIELLENAREN BEDANKT

De 51ste 1 aprilviering zit er weer op. De familie Peeren zorgde zoals gebruikelijk voor onderdak. Het is altijd weer fantastisch te ervaren door velen zo hartelijk ontvangen te worden. We hebben ook weer heel wat oude en nieuwe vrienden mogen ontmoeten en even kunnen bijpraten. Evenals de vorige vier jaren heb ik 1 april met volle teugen beleefd met Jan Bazen. Ondanks de kou werd het een zeer geslaagde- onvergetelijke dag. Daar kunnen we weer een jaartje op teren. 
Voor mij was het dit jaar een wel heel bijzonder verblijf in ’t Brieltje door het overlijden van mijn 90-jarige vriend Piet Muilwijk waarmee ik bijna 50 jaar bevriend was. We hebben nog even kunnen bijpraten, kunnen lachen en afscheid van elkaar kunnen nemen. ,,Misschien komen we elkaar nog wel weer tegen’’, waren Piets laatste woorden. Zijn uitvaart gisterenmiddag was zeer waardevol georganiseerd door zijn kinderen, waarbij Piets favoriete muziek gedraaid werd en vele foto’s van het altijd vrolijke leven van Piet en Stien getoond werden.

De afscheidsceremonie werd door de achterkleinkinderen besloten met de drie bekendste zegswijzen (met een schuin kantje) van Piet. Tijdens de samenkomst na afloop, ontmoette we onder het genot van een drankje en hapje, aardig wat bekenden die we 35 jaar niet meer gezien hadden. 
Gisterenavond hebben we bij onze vrienden Nico en Trudy de Bruin als laatste genoten van hun heerlijke ‘Pablo’ kookkunst.

Vanmorgen nog even een flesje Schijtwijn bij burgemeester Rensen gebracht en nog even ‘t Brielse besproken. Tot slot afscheid genomen bij familie en vrienden en om drie uur verlieten we Den Briel om weer huiswaarts te gaan, waar onze vrienden benieuwd zijn naar onze ervaringen.

Allemaal hartstikke bedank voor de steun en gezelligheid bij deze ‘bewogen’ 1 aprilviering! 

Marianne en Rens.

Het is inmiddels traditie dat de familie Peeren voor onderdak zorgt. Ditmaal een appartement in de Nobelstraat 34.

Woensdag 28 maart waren we om 13.30 uur op de plaats van bestemming.

Om 15.00 uur hadden we de eerste afspraak bij ROXX oogzorg voor een nieuwe bril. 

Na alle testen te hebben doorlopen, zochten we een leuk montuur uit. Nu maar hopen dat we vóór ons vertrek op 6 april ons hoofd kunnen sieren met een nieuwe bril.

ROXX had een leuke actie voor zonnebrillen, dus maakte ik een toepasselijk raambiljet.

In de avond kregen we het bericht dat het niet goed ging met onze 90-jarige vriend.

Ik ben direct bij hem op bezoek gegaan. Hij bleek duidelijk aan het eind van het Latijn te zijn. Het was op voor hem. We hebben nog gezellig zitten kletsen en heb toen afscheid van hem genomen. Zijn laatste opmerking: ,,Misschien zien we elkaar nog wel’’, zei mij voldoende.

Direct aan de slag

Verblijf

De ochtend en de halve middag in de werkplaats van Leen van Dijk aan het Maarland, de Kakstoel verbouwd. Het apparaat was wat groot en heb ik verkleind en tevens van wielen voorzien zodat ik hem kan rijden.

‘s Avonds heb ik de helm van de Spaanse grafdelver van tekst voorzien.

Ik krijg het trieste bericht dat vannacht om 4.00 uur mijn vriend is overleden en heb direct contact opgenomen met zijn kinderen. Die laten mij weten dat aanstaande donderdag de crematie zal plaatsvinden en dat mijn aanwezigheid zeer op prijs gesteld wordt. Ik weet dat het bij het leven hoort, maar het valt mij zwaar iemand waar ik bijna 50 jaar mee bevriend was te verliezen.

In de morgen de Kakstoel opgehaald bij Leen van Dijk en naar Jan Bazen gebracht.

Inmiddels zoals gebruikelijk de nodige traditionele flessen wijn uitgedeeld aan vrienden.

Vanmorgen de Kakstoel helemaal in orde gemaakt en de emmer van verse poep, of kakkederrie zo u wilt voorzien.
‘s Middags mijn neus laten zien bij het opbouwen van de tent op het Catharijnehof.

Het is altijd weer mooi vrienden te ontmoeten.

Jopie van Driel laat weten op Facebook: 

Hij is er weer met zijn vrouwtje lief. Hij kon het weer niet laten om de 1 Aprilviering voorbij te laten gaan zonder hem........ 
We hebben de SCHIJTWIJN gedronken! PRIMA!!!

Donderdag 29 maart

‘s Middags voor een drietal dames hun kleding en bordjes van teksten voorzien.

Wat de dames gaan doen zal op 1 april duidelijk worden.
‘s Avonds met de familie Van Driel, heerlijk wezen eten bij ‘LOTUS’.

Vrijdag 30 maart

Zaterdag 31 maart

De Kalknacht

Om 20.00 uur ben ik opgehaald door Carola van Dijk en René Hoorn, mijn Kalkmaten. Dit keer vroeger dan normaal, want het is te verwachten dat er veel drukte zal zijn op deze toch wel bijzondere zaterdagavond en hebben geen zin in problemen met de horeca bezoekers.

We gingen direct aan de slag in de Nobelstraat. Het was nog erg rustig en politie hebben we niet waargenomen. Als ze er waren zullen ze ‘in burger’ geweest zijn.
Het viel wel op de Den Briel rijk bedeeld is met kledingzaken en dat je op aardig wat adressen je nagels kan laten verzorgen, dus niet meer hoeft te nagelbijten.
Over te koop- en leegstaande panden zullen we het maar niet hebben. Voor ‘t Brieltje een dooddoener, maar voor de Kalker een heerlijkheid. Volop ruimte om een tekst op te kalken.

Volgend jaar zal het precies 60 jaar

geleden zijn dat het kalken een traditie werd. Ik begon daar namelijk in 1959 mee.

De grote dag

Enkele kalkbeelden op de vroege morgen van 1 april.

Om 8.30uur was ik aanwezig in Mi amigo voor het ontbijt. Daar werd ge-schminkt en was het druk met het ontmoeten van alle ‘Spaanse’ vrienden. Ook maakte ik kennis met Martin van Gurp die mij wat dingen vroeg voor een stukje in de krant.

Rond een uur of tien gingen Jan en ik ons omkleden bij Jans zaak in de Voorstraat, maakten de ton met ‘stront’ in orde en gingen de straat op.

1 april

‘De Dolle Wyve’ uit het Dolhuys ‘De getikte kip’.

‘Heerlijke gekte’, uitgebeeld door de dames.

Ondanks de aanhoudende kou, was 1 april 2018 een zeer geslaagde dag.

Voor mij persoonlijk was het daarbij een zeer bewogen week 

door het overlijden van mijn 90-jarige vriend waarmee ik bijna 50 jaar

vriendschap en bovenal veel plezier heb mogen beleven.

‘Wat hebben we altijd kunnen lachen Piet, ik zal je erg missen!’

Snoepen uit eigen poepdoos.

Hoe ver kan je zinken?

Jan in zijn sas met zijn gluurdoos.

NAAR:  2019